ره پویان محبت

لاهیجان از قدیم به شهر فرهنگ وهنر وعشق ورزی ومحبت مسبوق به سابقه است. بزرگانی که نام نیک بر یادگار گذاشته اند واکنون نیز میگذارند گشایش مرکز نگهداری کودکان بی سرپرست در این شهرستان(سرای نصیر) که تقریبا 8سالی است که فعالیت مینماید مردم علاقه مند به خدمت این شهرستان را ترغیب می نماید که از یکدیگر در راه یاری رساندن به این کودکان سبقت گیرند وهرکسی به اندازه وسع وخدمتی که میتواند ارائه کند به این مرکز مراجعه مینماید مثلا چندین سال است که خانمی همه سبزیهای مورد احتیاج مرکز را خریداری مینماید وپس از تمیز کردن وبسته بندی تحویل میدهد یا یک آرایشگر مرد ماهی یک یا دوبار باوسیله خود می ایند وبچه ها را به ارایشگاه می برد وموهای انان را به خوبی اصلاح مینماید یافردی که نمایندگی لبنیات را در شهرستان دارد هر هفته پنیر وسایر اقلام لبنی را تامین می نماید.اری اینجا (سرای نصیر) را می توان فرودگاه محبت نامید همه عشقها- همه مهربانی ها با اندازه های مختلف اینجا فرود می آیند افراد با لبخند وارد دفتر می شوند انگاه که اندکی در محل دفتر می نشینند وقصه بچه ها را می شنوند ویا به طور تصادفی انان را از نزدیک می بینند چشم هایشان ابری میشود وقطراتی از باران عشق شروع به باریدن می کند وگاهی فقط دستی به عنوان خداحافظی تکان میدهند زیرا بغض که اقشته با عشق ومحبت است گلویشان را می فشاد .آفرین بر مردم خوب ومهربان شهرمان آفرین برانانی که می آیندومحبت خود رابین بچه ها تقصیم میکنند.

تورا من چشم در راهم ...                                                (الف/ج)