اما اگر تنت به ناز طبیبان محتاج شد با این گرانی دارو وویزیت پزشکان ترو خشک کردن 20فرزند مقیم سرای نصیر واقعا کار مشکلی است. اما دست پزشکان لاهیجانی درد نکند انان هرچند گاهی به اینجا سری میزنند ودست بچه ها را به گرمی می فشارند وگاهی هم بچه ها به قول قدیمی ها نا خوش احوال میشوند به نزد انان میبریم وخارج از نوبت بچه های سرای نصیر را ویزیت میکنند امیدواریم خداوند به انان وخانواده هایشان سلامتی هدیه نماید و تن انان را به نازخودشان نیازمند ننماید .در اینجا جا دارد
دست عمو درد نکنه که با دادن میوه به سرای نصیر به ما کمک میکنه. ساعت 8 صبح اگر گذر شما به انتهای بازار روز محله پردسر لاهیجان بی افته ازدحاد جمعیتی را می بینید که پلاستیک بدست از بساط میوه فروشی که روی سنگ فرش بازار قرار دارد میوه جمع میکنند. یک ودوساعت بعد دیگر از میوه واین چیزها خبری نیست ومردم تمام میوه های او را خریده اند. مناسب بودن قیمت میوه او وسالم بودن میوه ها واخلاق نیکوی او رمز فروش خوب ایشان است. او بااینکه مغازه ای ندارد هفته ای بیش از 30کیلو میوه-گوجه-وسایر اقلامی که برای فروش می اورد را به بچه های ساکن
موسسه سرای نصیر لاهیجان در سال 1381 به دست پدر و مادری خیر و نیکوکار لاهیجانی که بعد از تصادف فرزند دلبندشان سید نصیر که دانشجو بود و جان به جان آفرین تسلیم نمود ، این بنا را تاسیس نمودند؛ آقای سید مهدی صلواتیان بنیانگذار سرای نصیر و همسرشان خانم رقیه اسماعیلی قدسی پدر و مادر آن جوان در فراق عزیز از دست رفته شان این مؤسسه خیریه را بنا نهادند که هم اکنون زیر نظر سازمان بهزیستی اداره میشود